Οκ, εντάξει. Καλά τα πανηγύρια και τα χαϊδέματα στην πλάτη μετά τα προκριματικά. Πάμε τώρα στο "ψητό" της υπόθεσης, εκεί που έχει και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον!
Κλήρωση Τσάμπιονς Λιγκ: με τη "γνωστή" Μπάγερν, την "άγνωστη" Τότεναμ και τα φιλόδοξα "αδέρφια" απ' τη Σερβία. Έχει πολύ ζουμί αυτός ο όμιλος, τόσο σε ότι αφορά τη δική μας εικόνα, όσο και στην ανάλυση των υπολοίπων.
Η Μπάγερν είναι το σούπερ φαβορί του ομίλου. Αυτό δεν τίθεται υπό καμία αμφισβήτηση. Δηλαδή και μόνο από τα ευρωπαϊκά που έχει κατακτήσει, αλλά και το μέγεθος του συλλόγου σε σχέση με τους υπολοίπους, όλοι οι άλλοι θα πρέπει να το αναγνωρίσουν αυτό ευθύς εξ' αρχής. Ναι, μπορεί ο Κόβατς να βρίσκεται σε κατάσταση... 24ωρης παρακολούθηησης από το προεδρείο μέχρι και τον τελευταίο οπαδό, αλλά αυτό και μόνο υποδεικνύει το μέγεθος του συλλόγου για τον οποίο μιλάμε: πέρσι πήρε το πρωτάθλημα, πήρε και το κύπελλο, κι επειδή "τόλμησε" να... αποκλειστεί στους '16' του Τσάμπιονς Λιγκ (από την μετέπειτα κάτοχο του τροπαίου, Λίβερπουλ), όλοι τον κοιτάνε με μισό μάτι! Προσθέστε βέβαια και το γεγονός της απόσυρσης της σίγουρης λύσης που ακούει στο όνομα Άριεν Ρόμπεν (ο άνθρωπος είχε καταντήσει να θεωρείται κάτι σαν Τζόρτζεβιτς για τους φίλους της βαυαρικής ομάδας, όσο ιεροσυλία κι αν είναι ένας τέτοιος παραλληλισμός), αλλά και τη φυγή του Φρανκ Ριμπερί και θα καταλάβετε πως η ομάδα περνάει αυτή τη περίοδο μια μεταβατική φάση, η οποία ωστόσο δεν φαίνεται να επηρεάζει την ταυτότητά της και πολύ. Όσο για την έλευση του Κουτίνιο, παραμένει άγνωστο το πόσο γρήγορα θα μπορέσει να προσαρμοστεί στο νέο του περιβάλλον και το τι θα προσφέρει. Άλλωστε η αποτυχία του στην Μπαρτσελόνα ήταν "κραχτή".
Σε ότι αφορά τώρα την Τότεναμ, περσινή φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ, τα πράγματα δεν είναι και τόσο απαγορευτικά. Φυσικά, μιλάμε πάντα για μια ομάδα απ' την Αγγλία, όπου το ποδόσφαιρο είναι απαιτητικό και ταχύτατο, ενώ οι παίκτες του Μαουρίσιο Ποκετίνο έφτασαν πέρσι μέχρι και τον τελικό του Wando Metropolitano, ωστόσο τερμάτισαν στην τέταρτη θέση στο πρωτάθλημα ενώ ήδη φετός έχουν κάνει την εμφάνισή τους οι πρώτοι "τριγμοί" στην ομάδα, με το θέμα της μεταγραφής του Κρίστιαν Έρικσεν να δημιουργεί προβλήματα εντός αποδυτηρίων. Χαρακτηριστική ήταν η εντός έδρας ήττα από την Νιούκαστλ. Οι νέοι παίκτες Λο Σέλσο και Ντομπελέ σίγουρα θα προσθέσουν ποιότητα στην ομάδα, ενώ και το επιθετικό "υπερόπλο" της εθνικής Αγγλίας που ακούει στο όνομα Χάρι Κέιν συνεχίζει να σκοράρει κατά ριπάς.
Στον όμιλο είναι και ο Ερυθρός Αστέρας του Μάρκο Μαρίν, ο οποίος μπορεί να πρωταγωνιστεί στο πρωτάθλημα Σερβίας, αλλά στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ "ίδρωσε" για να αποκλείσει ομάδες όπως η Κοπεγχάγη του "δικού μας" Ζέκα και η Γιουνγκ Μπόις της Ελβετίας. Μάλιστα, η ομάδα του Βλάνταν Μιλόγεβιτς, από τον πρώτο προκριματικό γύρο από τον οποίο ξεκίνησε, έκανε μόλις δύο νίκες (με 2-1 κόντρα στη λιθουανική Σούντουβα στην πρώτη φάση και 2-0 κόντρα στην Ελσίνκι στη δεύτερη, και οι δύο εντός), φτάνοντας μέχρι τους ομίλους με τέσσερις σερί ισοπαλίες! Πέρα από τον Γερμανό, δεν υπάρχει κάποιος άλλος που να ξεχωρίζει από το ρόστερ τους. Όμως δεν πρέπει να ξεχαστεί το γεγονός πως πέρσι κατάφεραν να "γονατίσουν" ολόκληρη Λίβερπουλ στο Μαρακανά (όπως χαρακτηριστικά ονομάζεται η "καυτή" έδρα τους στο Βελιγράδι).
Και τέλος έχουμε και τον ίδιο τον Ολυμπιακό. Μια ομάδα που στα πρώτα παιχνίδια της σεζόν παρουσιάζει αξιοζήλευτη ομοιογένεια. Που ήδη έχει κάνει πορεία πρωταθλητισμού για να φτάσει μέχρι αυτό το σημείο κι όμως στοχεύει ακόμα υψηλότερα. Το γεγονός πως αναγκάστηκαν οι παίκτες να περάσουν από τη διαδικασία αυτών των έξι αγώνων (με Βικτόρια Πλζεν, Ισταντμπούλ Μπασακσεχίρ και Κράσνονταρ) μόνο προς όφελός τους μπορεί να λειτουργήσει, αφού αν και δεν έχει μπει καλά-καλά ο Σεπτέμβρης, ακόμα και ορισμένοι από τους νεοφερμένους παίκτες που δεν έχουν κλείσει ούτε τρίμηνο με τη φανέλα του συλλόγου, έχουν ήδη δεθεί με τα χρωματά του κι έχουν καταλάβει το ρόλο τους μέσα στην ομάδα. Φυσικά πρωτεργάτης αυτής της δουλειάς δεν είναι άλλος από τον Πέδρο Μαρτίνς που έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον οικογενειακό, μέσα απο το οποίο οι ποδοσφαιριστές έχουν πάψει να κυνηγούν μόνο την προσωπική τους ανάδειξη, αλλά επιθυμούν να παίζουν και ο ένας για τον άλλον. Αυτό σίγουρα μπορεί να αποτελέσει ένα από τα πιο δυνατά όπλα των Πειραιωτών, με το άλλο να είναι η εντυπωσιακή φυσική τους κατάσταση που έκανε ακόμα και ομάδα της Ρωσίας να... σκάσει! Το τέμπο που έχουν οι σύλλογοι των ανώτερων ποδοσφαιρικών χωρών είναι εξουθενωτικό για τις ομάδες των θεωρητικά πιο υπανάπτυκτων πρωταθλημάτων κι εκεί είναι που φαίνεται να έχει δώσει μεγάλη σημασία ο Πορτογάλος προπονητής, μη θέλοντας να αφήσει αυτό το πλεονέκτημα στους αντιπάλους του. Το να βλέπεις μια ελληνική ομάδα να κυκλοφορεί την μπάλα και να διατηρεί υψηλό ποσοστό κατοχής σε εκτός έδρας ματς μέχρι και τις καθυστερήσεις του αγώνα είναι κάτι ανήκουστο, τουλάχιστον τα τελευταία 10 χρόνια. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, κι όμως η εικόνα που παρουσίασε η ομάδα του Μαρτίνς θύμισε περισσότερο Γερμανικό ή Ιταλικό σύλλογο, παρά κάποιον που πήγε να "κλέψει" αποτέλεσμα. Οι νέες προσθήκες των Μπενζιά, Λοβέρα και οποιουδήποτε άλλου θα αργήσουν να μπουν στους ρυθμούς του Μαρτίνς (εδώ καλά-καλά ο Ελ Αραμπί κι ο Σουντανί τώρα μπαίνουν), και το ίδιο θα μπορούσε να ειπωθεί για οποιονδήποτε άλλο ερχόταν στη θεση τους σε αυτό το χρονικό σημείο της σεζόν, ακόμα και ο ίδιος ο Μέσι να ήταν, και άρα θα πρέπει να περιμένουμε πριν τους κρίνουμε. Το σίγουρο είναι όμως πως για να ήρθαν, θα υπήρχε σοβαρός λόγος, αφού η ομάδα σκάουτινγκ των "ερυθρολεύκων" τα τελευταία χρόνια δείχνει να κάνει εξαιρετική δουλειά!
Τι μπορεί να κάνει ο Ολυμπιακός στον όμιλο; Τουλάχιστον να παραμείνει αήττητος στην έδρα του! Και με αυτό δεν εννοεί κανείς να κάνει το "3 στα 3", ακόμα κι αυτό σε τέτοιο όμιλο ίσως να είναι υπερβολικό. Ας πάρει έστω την ισοπαλία από την Μπάγερν. Καλή θα είναι. Θεωρείται όμως επιβεβλημένο πως θα πρέπει (όσο κι αν δεν μας αρέσει, 180 λεπτά είναι, θα περάσουνε) να κερδίσει εντός-εκτός τον Ερυθρό Αστέρα. Άλλωστε έχει δείξει ότι μπορεί. Ο... "τοίχος" του Ολυμπιακού ακούει στο όνομα Τότεναμ. Παραδοσιακά οι "ερυθρόλευκοι" όταν αντιμετωπίζουν στην πρεμιέρα την φιναλίστ της προηγούμενης σεζόν τα πάνε καλά (6-2 με Λεβερκούζεν, 3-2 με Ατλέτικο). Επίσης, ξαναλέω, τα "σπιρούνια" είναι η τέταρτη ομάδα της Αγγλίας. Αν παρατηρήσει κανείς την πορεία τους πέρσι μέχρι τον τελικό θα δει πως στη φάση των ομίλων ήρθαν δεύτεροι στην ισοβαθμία με την Ίντερ (με παθητικό 10 γκολ) έχοντας μόλις δύο νίκες, ενώ στη μετέπειτα πορεία τους απέκλεισαν Ντόρτμουντ, Σίτι και Άγιαξ. Δεν αντιμετώπισαν κάποιο μεγαθήριο. Το μοναδικό μεγάλο αποτέλεσμα που πέτυχαν ήταν ο αποκλεισμός της ομάδας του Γκουαρδιόλα, όλα τα άλλα θεωρούνται εντός λογικών πλαισίων. Φυσικά εντός λογικής θα είναι και το να νικήσουν δύο φορές το σύνολο του Μαρτίνς. Αλλά έχουν ευάλωτα σημεία. Μπορούν να ηττηθούν. Και είναι εντός των δυνατοτήτων της ομάδας που διέλυσε με 4-0 την Κράσνονταρ και την Πλζεν να καταφέρει κάτι τέτοιο.
Εδώ βέβαια έρχεται να παίξει το δικό του ρόλο κι ένας άλλος καθοριστικός παράγοντας: το πρόγραμμα. Μετά από τόσα χρόνια εμπειριών σε αυτή τη διοργάνωση (19η συμμετοχή, μη ξεχνιόμαστε!), μαθαίνεις πως δεν πρέπει μόνο να πανηγυρίζεις ή να στεναχωριέσαι για τον αντίπαλο αλλά και για τη σειρά των αγώνων. Ακόμα κι εδώ λοιπόν, ο Ολυμπιακός ήταν άτυχος. Αντί να του έρθει μια ωραία σειρά όπου θα ξεκινούσε με Τότεναμ, θα έπαιζε μετά με Μπάγερν εκτός, ύστερα θα έπαιζε τα δύο του ματς με τον Αστέρα, αφήνοντας την Μπάγερν να πάρει έξι βαθμούς από τους Άγγλους, κι ολοκληρώνοντας με μια όμορφη εντός έδρας αναμέτρηση με τους Βαυαρούς που θα'χουν ήδη προκριθεί και θα κατεβάσουν τα τρίτα, ο... υπολογιστής (διαφανέστατη διαδικασία!) της ΟΥΕΦΑ "μαγείρεψε" ένα ωραιότατο ματσάκι για τα "σπιρούνια" την τελευταία αγωνιστική με την Μπάγερν, αφήνοντάς τους να "καθαρίσουν" έξι βαθμούς με τον Αστέρα την τρίτη και την τέταρτη κι εμάς να παλεύουμε μήπως πάρουμε κανέναν βαθμό από τους Γερμανούς!
Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, και 10 βαθμοί μπορεί να μην φτάσουν στους Πειραιώτες σε αυτόν τον όμιλο. Αλλά μετά από 19 χρόνια παρουσίας σε μια διοργάνωση, ίσως ήρθε ο καιρός να γίνει και μια υπέρβαση.
No comments:
Post a Comment