Τσάμπιονς Λιγκ: Φάση των 16: PSV-Atletiko Madrid 0-0

   Απόψε διεξάγονταν τα δύο τελευταία παιχνίδια του πρώτου γύρου της φάσης των 16 της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης και στο "Phillips Stadion" η PSV Eindhoven υποδεχόταν την Atletico Madrid. Υπήρχε ξεκάθαρο φαβορί σε αυτό το ζευγάρι και αυτό ήταν οι Ισπανοί, ωστόσο οι Ολλανδοί ήθελαν να δείξουν σε όλο τον κόσμο πως δεν απέκλεισαν τυχαία μια ομάδα του επιπέδου της Manchester United. Και οι δύο ομάδες τα πηγαίνουν πολύ καλά στα πρωταθλήματά τους, με την PSV να βρίσκεται στη κορυφή με ένα βαθμό διαφορά από το δεύτερο Ajax και την Atletiko να βρίσκεται στη δεύτερη θέση της Primera Division, με 8 πόντους διαφορά από την πρώτη Barcelona.
   Στους πάγκους των δύο ομάδων βρίσκονταν δύο αμυντικά χαφ της δεκαετίας του '90 που είχαν κοντραριστεί ουκ ολίγες φορές, τόσο σε συλλογικό επίπεδο με Barcelona και Atletico, όσο και σε επίπεδο εθνικών ομάδων, της Ολλανδίας και της Αργεντινής αντίστοιχα. Από τη μία ο πράος Philip Cocu, ο οποίος παρέταξε την PSV με τους: Zoet, Moreno, Arias, Bruma, Willems, Propper, Guadrado, Van Ginkel, Pereiro, Narsingh, Locadia. Και από την άλλη ο οξύθυμος Diego Simeone στον πάγκο της Atletico, για την οποία ξεκίνησαν οι εξής 11: Oblak, Godin, Savic, Felipe Luis, Juanfran, Koke, Gabi, Saul, Oliver Torres, Griezmann, Viette.
   Το πρώτο ημίχρονο, παρ'όλο που ξεκίνησε πολύ δυνατά με ένα χαμένο τετ-α-τετ στο οποίο ο Zoet νίκησε τον Viette, που βγήκε στη πλάτη της άμυνας της ομάδας του Αϊντχόφεν μετά την εξαιρετική μπαλιά του Gabi, δεν είχε και πολλές συγκινήσεις. Οι Ισπανοί προσπαθούσαν να διασπάσουν τη πολυπρόσωπη άμυνα των παικτών του Cocu, ενώ στην αντίπερα όχθη η PSV φαινόταν διατεθειμένη να χτυπήσει στην κόντρα. Στο 29' μετά από ακόμα μία εξαιρετική συρτή μπαλιά του Gabi προς το κέντρο της άμυνας της PSV ο Griezmann βγήκε μόνος του απέναντι στον Zoet όμως και αυτός νικήθηκε από τον εξαιρετικό τερματοφύλακα των Ολλανδών. Στη κόντρα, η PSV μπήκε στη περιοχή της Atletico όμως τα σουτ που έπιασαν πρώτα ο Propper κι έπειτα ο Willems κόντραραν στην ταχύτατη άμυνα των "rojiblancos". Δεν είχε τίποτε άλλο να προσφέρει το πρώτο ημίχρονο κι έτσι οι δύο ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια.

   Η εικόνα δεν άλλαξε ούτε στο δεύτερο ημίχρονο, με την PSV να ψάχνει κάποια αντεπίθεση και να προσπαθεί να συγκρατήσει τη μπάλα λίγο περισσότερο από τους αντιπάλους της. Από την άλλη, ο Simeone ήθελε το εκτός έδρας γκολ για να καθαρίσει τη πρόκριση από το πρώτο κιόλας ματς. Ωστόσο η πρώτη φάση του δευτέρου ημιχρόνου ήρθε από τους Ολλανδούς, όταν στην προσπάθειά του να διώξει μια κάθετη μπαλιά ο Godin έστειλε τη μπάλα ελάχιστα δίπλα από το δεξί δοκάρι του τερματοφύλακά του Oblak. Η συνέχεια όμως δεν ήταν η ίδια και ειδικά από το 61ο λεπτό, στο οποίο ο Simeone αποφάσισε να ρίξει το "βαρύ πυροβολικό" στο γήπεδο, βάζοντας τον Fernando Torres αντί του Vietto. Ένα λεπτό μετά, οι "rojiblancos" πέτυχαν γκολ με τον Godin ύστερα από εκτέλεση κόρνερ, το οποίο όμως σωστά ακυρώθηκε καθώς στην επανάληψη φάνηκε ξεκάθαρα πως ο Ουρουγουανός αρχηγός των Μαδριλένων κάνει φάουλ στον Bruma. Ο Cocu αποφάσισε να ενισχύσει το κέντρο του αποσύροντας στο 65' τον Narsingh για να περάσει στη θέση του ο Isimat-Mirin, όμως όλα του τα σχέδια πήγαν περίπατο τρία λεπτά μετά αφού ο Pereyro αντίκρισε την δεύτερη κίτρινη κάρτα και αποβλήθηκε. Από εκείνο το σημείο κι έπειτα, η πίεση εντάθηκε ακόμα περισσότερο από την Atletico, ενώ η PSV δεν κατάφερνε να βγάλει τη μπάλα από την περιοχή της. Στο 69' ο Gabi σούταρε έξω από την περιοχή αλλά ο Zoet έδιωξε την μπάλα, ενώ ένα λεπτό μετά και ύστερα από ωραίο συνδυασμό των παικτών της Atletico από δεξιά, ο O. Torres σέντραρε αλλά το σουτ του συνεπώνυμού του, Fernando από το ύψος της μικρής περιοχής πήγε ψηλά άουτ. Ένα τέταρτο πριν την λήξη του αγώνα αποφάσισαν να "ξαναμιλήσουν" οι δύο προπονητές, με τον Cocu να ενισχύει ακόμα περισσότερο το κέντρο του, αποσύροντας τον Guadrado για να περάσει ο Hendrix, ενώ ο Simeone ήθελε να εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι ο αντίπαλός του αγωνιζόταν με 10 και να επιτύχει το πολυπόθητο εκτός έδρας γκολ. Οπότε πέρασε τον Correa αντί του Saul Niguez. Η πίεση συνεχίστηκε και στο 79', μετά από κλέψιμο και ωραίο συνδυασμό των "rojiblancos", ο Griezmann έβγαλε τον Fernando Torres στην περιοχή, αλλά το σουτ του τελευταίου κόντραρε στον Bruma. Την ίδια κατάληξη είχε και το σουτ του Correa ένα λεπτό αργότερα. Η πίεση της Atletico δεν φαινόταν να αποφέρει καρπούς κι έτσι ο Cocu έκανε την ύστατη προσπάθεια να "κλέψει" το παιχνίδι, ρίχνοντας τον Lestienne αντί του Locadia. Εκείνος παρ'ολίγον να του το ανταποδώσει όταν στο 88' η PSV κατάφερε να βγάλει μία από τις ελάχιστες αντεπιθέσεις της και ο Hendrix σέντραρε από αριστερά, αλλά ήταν πολύ δύσκολο από εκείνη τη θέση για τον Lestienne να κάνει τίποτα άλλο από το να στείλει τη μπάλα ψηλά άουτ. Το παιχνίδι, παρά την κατοχή της Atletico δεν είχε άλλες ευκαιρίες καθώς οι γηπεδούχοι έκλεισαν πολύ σωστά του χώρους στην άμυνα κι έτσι οι δύο ομάδες θα λύσουν τις διαφορές τους σε 3 εβδομάδες στον επαναληπτικό του "Vicente Calderon".
   Στον άλλο αγώνα της βραδιάς, η Manchester City πέρασε εύκολα από το Κίεβο, επικρατώντας με 1-3 της τοπικής Dynamo, χάρη σε τέρματα των Aguero, Toure, Silva κι ενώ είχε μειώσει προσωρινά για τους γηπεδούχους ο Buyalskiy. Κι έτσι ολοκληρώθηκε ο πρώτος γύρος της φάσης των 16 του Champions League. Θα γίνει ένα διάλειμμα μιας βδομάδας και η διοργάνωση θα επανέλθει την Τρίτη 8 Μαρτίου με τους επαναληπτικούς Real Madrid-AS Roma και Wolfsburg-Gent. Το Champions League συνεχίζεται...     

Τσάμπιονς Λιγκ: Φάση των 16: Juventus-Bayern Munich 2-2

   Επιστροφή αυτή τη βδομάδα στη κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση του ποδοσφαίρου με μία σπουδαία αναμέτρηση. Η πρωταθλήτρια Ιταλίας υποδεχόταν την πρωταθλήτρια Γερμανίας. Αμφότερες οι ομάδες προέρχονταν από συνεχή θετικά αποτελέσματα στα αντίστοιχα πρωταθλήματα των χωρών τους. Η μεν Juventus είχε κατορθώσει να προσπεράσει την Napoli και να επανέλθει στην κορυφή του Campionato, η δε Bayern παρά τα όποια μικροπροβλήματα τραυματισμών των τελευταίων εβδομάδων έχει εδραιώσει εδώ και καιρό την κυριαρχία την στην κορυφή της Bundesliga, έχοντας πάνω από 8 βαθμούς διαφορά από την δεύτερη Dortmund και ολοένα και πλησιάζει στην κατάκτησή της.
   Και οι δύο προπονητές αντιμετώπιζαν προβλήματα τραυματισμών. Για τον Massimiliano Alegri θα απουσίαζε ο βασικός αριστερός μπακ Alex Sandro, οπότε αναγκάστηκε να εμπιστευτεί το μαρκάρισμα του Arjen Robben στον έμπειρο Patrice Evra. Η σύνθεση της Juventus: Buffon, Bonucci, Barzagli, Evra, Lichtsteiner, Khedira, Marchisio, Cuadrado, Pogba, Dybala, Mandzukic. Στην αντίπερα όχθη, ο Pep Guardiola έπρεπε να βρει λύσεις για το κέντρο της άμυνάς του καθώς απουσίαζαν λόγω τραυματισμού οι Boateng, Badstuber, ενώ και ο Benatia δεν ήταν σε θέση να βγάλει 90 λεπτά. Η λύση του Καταλανού τεχνικού ήταν να εμπιστευτεί μία θέση στον νεαρό Kimmich παρέα με τον David Alaba. Η ενδεκάδα της Bayern: Neuer, Alaba, Kimmich, Lahm, Bernat, Vidal, Thiago Alcantara, Douglas Costa, Robben, Miller, Lewandowski.

   Το παιχνίδι ξεκίνησε όπως αναμενόταν. Η "Vecchia Signiora" παραχώρησε όλη την κατοχή της μπάλας στους Βαυαρούς, περιμένοντας ίσως κάποια αντεπίθεση για να χτυπήσει. Ωστόσο πλην μίας περίπτωσης με μία σέντρα από αριστερά που με προβολή ο Mandzukic έστειλε ψηλά πάνω από το τέρμα του Neuer, αυτή δεν ήρθε ποτέ. Αντίθετα, η Bayern έκανε ότι ήθελε με την μπάλα και από νωρίς έδειξε τις προθέσεις της. Στην αρχή ήρθε μία απίστευτη χαμένη ευκαιρία με τον Muller, όταν μετά από συνδυασμό των Thiago και Lewandowski, ο τελευταίος μπήκε στην περιοχή από δεξιά και πάσαρε στον αμαρκάριστο Γερμανό, ο οποίος όμως δεν έκανε καλό κοντρόλ κι έτσι δεν κατάφερε να πλασάρει τον ανυπεράσπιστο Buffon. Ακολούθησε η μία ευκαιρία μετά την άλλη για τους πρωταθλητές της Bundesliga, που όλα έδειχναν ότι ήταν θέμα χρόνου να σκοράρουν. Η πολιορκία συνεχίστηκε με σουτ με καλές προϋποθέσεις είτε έξω είτε μέσα από την περιοχή από τους Robben, Vidal, Douglas Costa και Bernat. Λίγο αργότερα ήρθε η σειρά του Lewandowski να απειλήσει, έπειτα από ένα φάουλ που κέρδισε από τα αριστερά ο Douglas Costa και εκτέλεσε ο Bernat. Ο Πολωνός στράικερ πήρε την κεφαλιά, αλλά ο Buffon κατάφερε να διώξει. Κι εκεί που όλα έδειχναν ότι οι "bianconerri" θα κατάφερναν να αντέξουν στην πίεση μέχρι το ημίχρονο, ήρθε στο 41' ο Robben από τα δεξιά να ταλαιπωρήσει δύο αμυντικούς και να βγάλει μια μακρινή παράλληλη μπαλιά την οποία πρόλαβε ο Douglas Costa που έκανε το γύρισμα στην μικρή περιοχή, εκεί όπου βρισκόταν ο Muller, ο οποίος δεν είχε διάθεση να χαριστεί στον Buffon για δεύτερη φορά και μ'ένα κρύο, μονοκόμματο πλασέ από το ύψος της μικρής περιοχής έγραψε το 0-1. Η Juve προσπάθησε να βγάλει αντίδραση, όμως δεν κατάφερε να κάνει κάποια ευκαιρία κι έτσι αυτό έμελλε να είναι και το σκορ του ημιχρόνου.

   Τίποτα όμως δεν μπορούσε να προμηνύσει το τι θα συνέβαινε στο δεύτερο ημίχρονο. Αρχικά ο Alegri πέρασε στο παιχνίδι τον Hernanes αντί του Marchisio για καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας στο χώρο του κέντρου. Η Bayern φαινόταν να βολεύεται με τον τρόπο που πήγαινε το ματς. Παρ'όλο που πίεζε η Juventus, οι Βαυαροί διατηρούσαν την κατοχή και άλλαζαν την μπάλα στο χώρο του κέντρου. Και κάπως έτσι, αφού κοίμισαν τους πρωταθλητές Ιταλίας, ήρθε μία αντεπίθεση στην οποία βρέθηκαν οι Lewandofski, Muller και Robben απέναντι σε 3 αμυντικούς των Ιταλών. Ο "Lewa", αν και καθυστέρησε αρχικά, πάσαρε στον Ολλανδό ο οποίος με τη χαρακτηριστική κίνησή του μπήκε από πλάγια στη περιοχή και παρά τη προσπάθεια του Bonucci έπιασε το φαλτσαριστό σουτ για να κάνει το 0-2. Κι εκεί ήταν που το ματς πήρε φωτιά! Οι πρωταθλητές Ιταλίας, σαν να έχει θιχτεί ο εγωισμός τους, βγήκαν μαζικά μπροστά κι έκαναν τη ζωή δύσκολη στους Βαυαρούς. Με μπροστάρη έναν πρώην παίκτη της Bayern, τον Mandzukic, η "Vecchia Signiora" άρχισε να χάνει τη μία φάση μετά την άλλη! Το έναυσμα της αντεπίθεσης δόθηκε από τον Alegri, που για τη δεύτερη αλλαγή του έβγαλε από το ματς τον ωσεί παρόντα Khedira και πέρασε τον πιο εκρηκτικό Sturaro. Αμέσως μετά η Juve χτύπησε τη Bayern ακριβώς εκεί που πονούσε: στο κέντρο της άμυνάς της. Με συνεχόμενη πίεση ο Mandzukic κατάφερε να κλέψει τη μπάλα από τον Kimmich και να βγάλει με άψογη μπαλιά τετ-α-τετ τον Dybala με τον Neuer που δεν αστόχησε κι έγραψε το 1-2. Το παιχνίδι είχε πάρει φωτιά για τα καλά. Η Bayern προσπαθούσε να συγκρατήσει τον έλεγχο της μπάλας και να την ανεβάσει προς την περιοχή του Buffon, όμως η πίεση των παικτών του Alegri ήταν τέτοια που συχνά γινόντουσαν λάθη στην κυκλοφορία της μπάλας. Όπως στη φάση του 67', όπου ο Manzukic βγήκε νικητής από τις αλλεπάλληλες κόντρες που έγιναν από τα αριστερά και έχοντας πολύ χώρο μπροστά του έβγαλε ψηλή μπαλιά στον αμαρκάριστο Cuadrado ο οποίος κοντρόλαρε και σούταρε αλλά έστειλε τη μπάλα πάνω στον Γερμανό γκολκίπερ. Η πίεση από τους "bianconerri" συνεχίστηκε, ενώ στον πάγκο ο Alegri αποφάσιζε να παίξει το τελευταίο του χαρτί και να ρίξει στο παιχνίδι τον Morata αντί του κουρασμένου σκόρερ Dybala. Κι ο Ισπανός δεν άργησε να τον δικαιώσει. Αμέσως αφότου μπήκε έπιασε ένα χλιαρό σουτ έξω από την περιοχή που απέκρουσε εύκολα ο Neuer. Λίγο αργότερα όμως, κι έπειτα από ένα κλέψιμο που έγινε στο χώρο του κέντρου, ο Pogba ύψωσε τη μπάλα για τον Morata, ο οποίος έκανε το γύρισμα από τα αριστερά, εκεί όπου ο επερχόμενος Sturaro έγραψε με προβολή το 2-2. Αποθέωση για τους πρωταθλητές Ιταλίας από όλο το "Juventus Stadium", κυρίως όμως για το άριστο κοουτσάρισμα του Alegri που με τις δύο αλλαγές του είχε καταφέρει να γυρίσει το παιχνίδι. Ωστόσο ο Guardiola, βλέποντας τα χειρότερα να έρχονται, αποφάσισε πως του αρκούσε και η ισοπαλία, κι έτσι απέσυρε τον Bernat για την αμυντική σιγουριά του Benatia. Έπειτα πέρασε και τον Ribery στη θέση του Douglas Costa για να τον ξαναβάλει σιγά-σιγά σε αγωνιστικούς ρυθμούς, κι εκείνος έκανε τις προσπάθειές του, όπως μια παράλληλη σέντρα που πέρασε μπροστά από το τέρμα του Buffon χωρίς όμως να τη βρει κανείς. Στο 82' ο Pogba απείλησε με το κεφάλι αλλά η μπάλα έφυγε άουτ, ενώ με τον ίδιο τρόπο από εκτέλεση κόρνερ του Robben απείλησε και ο Benatia στο 89'. Η τελευταία φάση του σπουδαίου αυτού αγώνα ήρθε στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων, όταν ο Bonucci έπιασε ένα δυνατό σουτ έξω από την περιοχή το οποίο απέκρουσε με δυσκολία ο Neuer.

   Και κάπου εκεί έληξε το παιχνίδι. Το σκορ δίνει σαφέστατο προβάδισμα στην ομάδα του Guardiola, αλλά η αντίδραση της Juventus εγγυάται ότι δεν θα παραδοθούν αμαχητί. Στο άλλο σπουδαίο παιχνίδι της βραδιάς, η Barcelona επικράτησε εκτός έδρας της Arsenal με 0-2 στο "Emirates", χάρη σε 2 γκολ του Messi. Αύριο υπάρχουν άλλα δύο συναρπαστικά ματς, Dynamo Kiev-Manchester City και PSV-Atletiko Madrid. Το Champions league συνεχίζεται...  

Το φαινόμενο "Παντελίδης" και η πλήρης έλλειψη παιδείας

  Θεωρείται πρέπον σε αυτό το σημείο να γίνει μία επαναφορά στα κείμενα κοινωνικού περιεχομένου, καθώς τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες δεν μπορούν και δεν γίνεται να μας αφήνουν όλους ανεπηρέαστους. Και αυτό είναι μόνο μία σειρά από ατυχή περιστατικά στα οποία έχουμε καταφέρει να επιδείξουμε το πόσο απαίδευτοι είμαστε σαν κοινωνία και το πόσο απέχουμε από το να λειτουργήσουμε σαν τέτοια.
   Δυστυχώς, πριν μερικές ημέρες ο δημοφιλής τραγουδιστής Παντελής Παντελίδης έχασε τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα, και αυτή ήταν η αφορμή για αυτό το κείμενο. Ο αυτοδημιούργητος καλλιτέχνης έχοντας καταναλώσει μεγάλη ποσότητα αλκοόλ έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του με αποτέλεσμα να ανατραπεί σε μία στροφή και να συμβεί το μοιραίο. Φυσικά, όσο κι αν ακούγεται μακάβριο, η ευθύνη του ατυχήματος βαραίνει τον ίδιο, καθώς ουδείς πρέπει να οδηγεί υπό την επήρεια του αλκοόλ. Το ευτύχημα ήταν ότι δεν υπήρχαν άλλα θύματα καθώς τράκαρε σε μία λεωφόρο ευρείας κυκλοφορίας και είχε και άλλες 2 κοπέλες μαζί του στο αυτοκίνητο.
   Μεγάλο κρίμα για τον άνθρωπο καθώς ήταν μόλις 33 χρονών. Είχε όλη τη ζωή του μπροστά του. Ήταν ένας καλλιτέχνης αυτοδημιούργητος καθώς έγινε γνωστός μέσω YouTube μέσα από βιντεάκια στα οποία είναι απλά αυτός, η κιθάρα του και τα τραγούδια του. Κι έτσι ο κόσμος εκτίμησε το ταλέντο του. Τα όσα κέρδισε, τα κέρδισε με το σπαθί του. Θα μπορούσε κανείς να τον χαρακτηρίσει και Έλληνα "Justin Bieber", μιας και η καριέρα του νεαρού Καναδού ξεκίνησε με παρόμοιο τρόπο.
   Το θέμα όμως αυτού του κειμένου δεν είναι ο ίδιος ο Παντελίδης. Είναι τα όσα έπονται του Παντελίδη. Αυτή η ανυπόστατη υπερβολή ολόκληρης της Ελλάδας που σχεδόν από τη στιγμή του ατυχήματος έχει επιδοθεί σε έναν διαγωνισμό γραφικότητας. Και έχουν ανυψώσει τον θανόντα σε τέτοιο σημείο που θα θεωρούσε κανείς που δεν γνωρίζει ονόματα και πράγματα ότι χάθηκε κάποιο άτομο χωρίς το οποίο η χώρα χάνει μεγάλο μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της.
   Τα πάντα ξεκινούν (φυσικά!) από την τηλεόραση. Σε παράθυρα και πρωϊνάδικα με παρουσιαστές να κλαίνε, να οδύρονται και να κάνουν διαρκή αφιερώματα για το "παιδί του λαού" εδώ και μέρες. Η συνέχεια δίνεται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Φυσικά ο κάθε ένας θα κάνει το κομμάτι του, με τις μακρυσκελείς δημοσιεύσεις για το πόσο "καταξιωμένος" ήταν ο Παντελής και πόσο θα λείψει σε όλους. Αλλά εκεί που τερματίζεται το θέμα είναι όταν το ξεπουλάνε εντελώς διάφορα σάιτ με προσπάθειες φωτογράφησης του πτώματος ή της τραγικής κατάστασης της οικογένειας του θανόντα ή με βομβαρδισμό ειδήσεων για το περιστατικό.
   Κι έρχεται μετά η απόλυτη εικόνα εξαθλίωσης. Μια εικόνα που κάνει τον κάθε υγιώς σκεπτόμενο άνθρωπο σε αυτή τη χώρα να κατανοεί πλήρως πλέον γιατί η Ελλάδα βρίσκεται εδώ που βρίσκεται. Χιλιάδες άτομα θα παραστούν στην οικεία του Παντελίδη για να υποδεχθούν τη σωρό του, άλλοι τόσοι πηγαίνουν εδώ και ημέρες για να αφήσουν λουλούδια (ή ακόμα χειρότερα, για να βγάλουν φωτογραφίες!) στον τόπο που ξεψύχησε, και πάνω από 10.000(!) παρευρίσκονται στην κηδεία του! Κι έπειτα έρχονται και οι κατηγορίες στην πολιτική ζωή του τόπου επειδή δεν κατέθεσαν κάποιο... στεφάνι στον άτυχο νεαρό.
   Όλο αυτό που ζει η Ελλάδα τις τελευταίες τρεις-τέσσερις ημέρες είναι αντιπροσωπευτικό της κατάστασης την οποία ζούμε. Ο λόγος που ο Παντελής Παντελίδης συγκεκριμένα γίνεται αντικείμενο της τόσης λαϊκής αγάπης, είναι γιατί αντιπροσωπεύει τον τρόπο ζωής στην Ελλάδα. Εδώ δεν γίνεσαι γνωστός εάν πέσεις από κάποιο ελικόπτερο φερ'ειποίν κατά τη διάρκεια κάποιας πολεμικής άσκησης. Όχι. Εδώ γίνεσαι γνωστός κι αγαπητός αν είσαι κάθε βράδυ στα μπουζούκια και βγάζεις καψουροτράγουδα για τα 15χρονα. Γιατί αυτό θέλει ο Έλληνας. Να καλοπερνάει.
   Κι όλο αυτό θα κάνει κάποιον να αναρωτηθεί "Αυτοί ήταν οι ίδιοι άνθρωποι που πέρσι ψήφισαν 2 φορές ΣΥΡΙΖΑ;". Και θα λυθεί εκεί η απορία. Διότι όταν βλέπει κάποιος 15.000 άτομα στην κηδεία ενός ανθρώπου ο οποίος "δημιουργήθηκε" αποκλειστικά και μόνο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το διαδίκτυο, πώς μετά να πάρει στα σοβαρά αυτόν τον λαό; Πώς να μην τον θεωρήσει ευκολόπιστο; Ότι δηλαδή καταπίνει αμάσητη την όποια καινούρια μόδα του πλασάρεται, χωρίς να έχει φίλτρα για να την επεξεργαστεί; Και με τον ίδιο, παρόμοιο τρόπο, πώς να έχει τα φίλτρα για να επεξεργαστεί ότι ένας πολιτικός του λέει τα ίδια ψέματα και του κάνει τις ίδιες κενές υποσχέσεις που του έκανε πριν 20 χρόνια ένας άλλος;
   Η έλλειψη παιδείας είναι εμφανέστατη στον Ελληνικό λαό. Έχει αφεθεί στην τύχη του και υπάρχει μια ολόκληρη γενιά που καθοδηγείται σταθερά από το διαδίκτυο. Το ίντερνετ όμως δημιουργήθηκε ως συνοδοιπόρος, κι όχι ως οδηγός των ανθρώπων. Εάν θέλει ποτέ αυτή η χώρα να γλυτώσει από μνημόνια και εξαθλίωση, θα πρέπει να κοιτάξει τον εαυτό της στον καθρέφτη, να ξυπνήσει από τον λήθαργο στον οποίο την έχουν ρίξει εδώ και χρόνια και να αναπτύξει νέο τρόπο ζωής και νέα πρότυπα για την νεολαία της. Υπάρχει ένας Έλληνας εκεί έξω που την άλλη Κυριακή είναι υποψήφιος για Όσκαρ! Το όνομά του είναι Μιχάλης Παλαιοδήμος. Τέτοιο Έλληνες αξίζουν τον θαυμασμό μας. Ας προσπαθήσουμε να κοιτάξουμε και λίγο πιο πέρα από εκεί που μας αφήνουν να δούμε. Λίγο-λίγο.   

Τσάμπιονς Λιγκ: Φάση των 16: AS Roma-Real Madrid 0-2

   Πριν από λίγο ολοκληρώθηκε η αναμέτρηση μεταξύ της Roma και της Real Madrid. Ένα αμφίρροπο παιχνίδι με δυνατές συγκινήσεις και στις δύο εστίες που κρίθηκε στα καλύτερα τελειώματα των φάσεων από τους Μαδριλένους. Το "Olimpico" της Ρώμης είχε την τύχη να φιλοξενήσει ένα από τα σπουδαιότερα ζευγάρια της φάσης των 16.
   Οι δύο προπονητές έκαναν απόψε την πρώτη τους εμφάνιση ως προπονητές των δύο ομάδων, καθώς στην μεν Roma, ο Luciano Spalletti είχε κληθεί να αντικαταστήσει τον απωληθέντα Rudi Garcia στις αρχές του Γενάρη, ενώ παρόμοια ήταν η κατάσταση και για τη "βασίλισσα", με τον Rafa Benitez να θεωρείται υπεύθυνος της κακής παρουσίας της ομάδας στην Primera Division και να δίνει τη θέση του στην πρώην μεγάλη δόξα Zinedine Zidane. Ο Spalletti παρέταξε την ομάδα με ενισχυμένο το κέντρο και δίνοντας μεγάλη βάση στην τακτική, ούτως ώστε να μην δίνονται πολλοί χώροι στους γρήγορους παίκτες των Μαδριλένων οι οποίοι δεν χρειάζονται και πολύ για να κάνουν τη ζημιά. Η Roma παρατάχθηκε με τους: Szczezny, Florenzi, Manolas, Rudigger, Digne, Pjanic, Nainggolan, Vainqueur, Perotti, Salah, El Sharaawy. Από την άλλη ο "Zizou" δεν παρέκκλινε και πολύ από το συνηθισμένο σχήμα της Ρεαλ, κι απλώς πέρασε τον Isco στη θέση του τραυματία Gareth Bale. Η σύνθεση της Real: Ceylor Navas, Marcelo, Sergio Ramos, Varane, Carvajal, Modric, Isco, James Rodrigues, Kroos, Benzema, Cristiano Ronaldo.
   Το παιχνίδι ξεκίνησε όπως αναμενόταν με τη "βασίλισσα" να διατηρεί τον έλεγχο της μπάλας αλλά να μην απειλεί ιδιαίτερα. Όπως αναφέρθηκε και πριν, ο Spalletti έδωσε μεγάλη βάση στην τακτική και οι παίκτες των Ρωμαίων δεν έδιναν χώρους ώστε να κάνουν οι Modric, Kroos, James και Ronaldo τις πάσες τους, ενώ όσο περνούσε η ώρα η πίεση της Roma ανέβαινε όλο και πιο ψηλά με κύριους εκφραστές τους Perotti, Florenzi, Nainggolan και Salah. Όποτε κατάφερναν να περάσουν την μπάλα στην άμυνα των giallorossi, έπεφταν επάνω σε έναν καταπληκτικό Κώστα Μανωλά. Η πρώτη φορά που οι Μαδριλένοι φάνηκαν πραγματικά απειλητικοί ήταν με ένα σουτ από τον Marcelo από το ύψος της περιοχής το οποίο δεν έφτασε ο Szczezny αλλά πέρασε ξυστά άουτ από το αριστερό δοκάρι. Από'κει και πέρα, οι Ρωμαίοι απειλούσαν κυρίως με αντεπιθέσεις και κύριο εκφραστή τον Salah, αλλά πότε ένα λάθος κοντρόλ, πότε μία καθυστέρηση, στερούσαν από τη Roma μια τελική προσπάθεια. Πέρα από μία προσπάθεια με τον El Shaarawy δεν υπήρχε κάτι άλλο στο πρώτο ημίχρονο.

   Φαινόταν ότι το ματς θα κρινόταν από τη μία ενέργεια που θα ξεκλείδωνε κάποια από τις δύο άμυνες, καθώς και το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε όπως ακριβώς τελείωσε το πρώτο. Από τη μία η Real έψαχνε με τον Ronaldo ή τον James να βρει κενούς χώρους κι από την άλλη η Roma με την ταχύτητα του Salah διαρκώς δημιουργούσε ιδανικές συνθήκες για κάποια ευκαιρία αλλά έφτανε μέχρι την πηγή χωρίς να πιεί νερό. Την λύση τελικά έδωσε ο... συνήθης ύποπτος Cristiano Ronaldo που στο 57' σε μία κούρσα του από αριστερά, "χόρεψε" τον Florenzi κι έστειλε τη μπάλα με ψηλοκρεμαστό σουτ να αναπαυθεί στην απέναντί γωνία του Szczezny, με τον Πολωνό κίπερ να πέφτει αλλά να μην μπορεί να κάνει κάτι για να αποσοβήσει το μοιραίο. Αυτό ανάγκασε τους Ρωμαίους να ανεβάσουν παίκτες προκειμένου να κυνηγήσουν την ισοφάριση και να λύσουν την πίεση στους μέσους της Real, με αποτέλεσμα η "βασίλισσα" να βγάλει περισσότερες ευκαιρίες, όπως στο 60' και στο 61' με τους Ronaldo και Benzema αντίστοιχα. Ο Spalletti πέρασε στο παιχνίδι τον Dzeko στη θέση του El Shaarawy προκειμένου να αναζητήσει το γκολ, ωστόσο πέρα από κάποιες ευκαιρίες (μία με τον Salah και μία με το δυνατό σουτ του Vainqueur έξω από την περιοχή που πέρασε ελάχιστα άουτ), η Roma δεν απείλησε ιδιαιτέρως. Αντίθετα, ο Zidane είχε μεγαλύτερη επιτυχία στις αλλαγές του, με τον Kovacic να βοηθάει στη διατήρηση του ελέγχου της μπάλας στη μεσαία γραμμή και τον Jese να βοηθάει στην πίεση μπροστά. Ο Dzeko έχασε μία ακόμη ευκαιρία καθώς το πόδι του κόντραρε πάνω σε εκείνο του Varane πριν προλάβει να πλασάρει μέσα από την μικρή περιοχή τον Navas και λίγο αργότερα, στο 86', ήρθε ο Jese να δώσει τέλος στην τυπική διαδικασία. Μπαίνοντας ανενόχλητος κι αμαρκάριστος στη μεγάλη περιοχή, έπιασε το πλασέ το οποίο κατέληξε στην εστία του ανήμπορου να αντιδράσει Szczezny. Κάπου εκεί τελείωσε και το παιχνίδι παρά την προσπάθεια των Totti και De Rossi να ξυπνήσουν τους συμπαίκτες τους, καθώς δεν απέμενε χρόνος αντίδρασης πλέον στη Roma. Πολλά παράπονα από τη διαιτησία έχουν οι Ρωμαίοι που ζήτησαν πέναλτι σε μαρκάρισμα του Carvajal στον Florenzi.
   Και κάπως έτσι η "βασίλισσα" μετέτρεψε τον επαναληπτικό του "Santiago Bernabeu" σε τυπική διαδικασία. Την άλλη εβδομάδα η κορυφαία συνάντηση της φάσης των 16, Juventus-Bayern!

Τσάμπιονς Λιγκ: Φάση των 16: Paris Saint-Germain-Chelsea 2-1

   (Πριν ξεκινήσω την ανάλυση του χθεσινού αγώνα, θα ήθελα να τονίσω πως πρόκειται για τη συνέχεια της "αναβίωσης" του blog μου. Κάθε μέρα στην οποία θα διεξάγονται αγώνες για την Φάση των 16 του UEFA Champions League, θα επιλέγω τον έναν, γιατί δυστυχώς δεν έχω την δυνατότητα να παρακολουθώ δύο αγώνες ταυτόχρονα, και θα του κάνω μία επισκόπηση. Πάμε λοιπόν να δούμε τι έγινε χτες και θα συνεχίσουμε αύριο με το AS Roma-Real Madrid.)
   Χτες βράδυ μπροστά σε ένα κατάμεστο "Parc Des Prences" στο Παρίσι, πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε να δει τον πρώτο από τους δύο επαναληπτικούς της περυσινής σεζόν. Τότε ήταν η PSG που είχε βγει νικήτρια στις διπλές μονομαχίες με τους "μπλε" του Λονδίνου, χάρη σε εκείνο το γκολ του Javier Pastore στην παράταση.
   Φέτος οι δύο μονομάχοι είχαν αρκετές αλλαγές στις συνθέσεις τους, με πρώτη και καλύτερη αυτή στον πάγκο της Chelsea όπου δεν βρισκόταν πλέον ο "special one", Jose Mourinho αλλά ο Ολλανδός πολυνίκης προπονητής Guus Hiddink. Ακόμα μερικές αλλαγές υπήρχαν για την Chelsea με την απουσία των Radamel Falcao, Ramires καθώς και του Didier Drogba ο οποίος από το καλοκαίρι βγάζει το ψωμί του στα γήπεδα της Αμερικής. Από την πλευρά των Παριζιάνων, οι μόνες απώλειες ήταν εκείνες των Ezequiel Lavezzi (ανακοινώθηκε σήμερα από ομάδα της Κίνας) καθώς και του Serge Aurier ο οποίος ήρθε σε ρήξη με τον προπονητή, τους συμπαίκτες και τον σύλλογό του εν γένει, μετά από δηλώσεις που έκανε οι οποίες είδαν το φως της δημοσιότητας και έκαναν τον γύρο του διαδικτύου.
   Οι δύο ομάδες παρατάχθηκαν με συνηθισμένες ενδεκάδες. Ωστόσο ο προπονητής των γηπεδούχων Laurent Blanc επέλεξε να δώσει φανέλα βασικού στον Lucas και να αφήσει τον Cavani στον πάγκο. Παρέταξε μια φουλ Βραζιλιάνικη άμυνα και έδωσε στον Zlatan Ibrahimovic τα "κλειδιά" της επίθεσης. Η PSG παρατάχθηκε με τους: Trapp, Marquinhos, Thiago Silva, David Luis, Maxwell, Verratti, Matuidi, Thiago Motta, Lucas, Di Maria, Ibrahimovic.
   Από την άλλη, ο Hiddink επέλεξε να αφήσει τον Oscar στον πάγκο και να παίξει με πιο προσεγμένο κέντρο, αφήνοντας ουσιαστικά μόνο του τον Diego Costa να παλεύει με τα "θηρία", κάτι το οποίο ο Ισπανός φορ έχει συνηθίσει άλλωστε. Η σύνθεση της Chelsea: Courtois, Azpilicueta, Cahill, Ivanovic, Baba, Obi Mikel, Cesc Fabregas, Willian, Pedro, Hazard, Diego Costa.
   Το ματς ξεκίνησε συντηρητικά και για τις δύο ομάδες. Τα πρώτα λεπτά ήταν αναγνωριστικά και κανείς δεν έπαιρνε εκείνο το ρίσκο παραπάνω που χρειαζόταν. Σιγά-σιγά, και με την όλο και περισσότερη κατοχή της μπάλας που είχαν οι παίκτες της, η PSG άρχισε να κάνει τις πρώτες επισκέψεις στην εστία του Courtois, χωρίς ωστόσο ιδιαίτερη επιτυχία. Ένα μακρινό σουτ του Di Maria και μία αδύναμη κεφαλιά του Zlatan, μετά από πολύ όμορφη σέντρα του Marquinhos (ο οποίος δεν άφησε να φανεί το κενό του Aurier) ήταν τα μόνα που είχε να προσφέρει η ομάδα του Blanc μέχρι το 30ό λεπτό. Στον αντίποδα, η Chelsea είχε αφήσει χώρο στους αντιπάλους της και έψαχνε του χώρους στην αντεπίθεση με τους ταχύτατους Hazard και Willian. Σε μία από αυτές ο Diego Costa θα αναγκάσει τον Trapp να διώξει σε υπερένταση την κεφαλιά του η οποία εν συνεχεία θα βρει και στο οριζόντιο δοκάρι προτού καταλήξει σε κόρνερ. Ήταν η σπουδαιότερη στιγμή του αγώνα μέχρι εκείνο το σημείο. Λίγο αργότερα μία κούρσα από τον Lucas που έδειχνε να περνάει όποιον βρει μπροστά του, οδήγησε τον Obi Mikel στο να υποπέσει σε φάουλ για να τον σταματήσει. Το φάουλ αυτό ήταν σε εξαιρετική θέση έξω από την περιοχή και ο Zlatan δεν θα μπορούσε να αφήσει την ευκαιρία να περάσει ανεκμετάλλευτη, καθώς έστειλε με συρτό δυνατό σουτ την μπάλα να κοντράρει στο τείχος (και, για ακόμη μία φορά, στον Obi Mikel) κι εν συνεχεία να αναπαυθεί στα δίχτυα του Courtois για το 1-0! Ωστόσο οι "μπλέ" του Λονδίνου βγήκαν μπροστά και κυνήγησαν την ισοφάριση πριν το τέλος του ημιχρόνου. Και η τύχη ευνοεί αυτούς που τολμούν. Σε ένα κόρνερ μπροστά στην εστία του Trapp η άμυνα των Παριζιάνων ολιγόρησε, με αποτέλεσμα η μπάλα να φτάσει στο πρώτο δοκάρι και τον Obi Mikel, ο οποίος κατέβασε και πλάσαρε ιδανικά για να γράψει το 1-1 και να πετύχει ένα κρισιμότατο γκολ εν όψει και της ρεβάνς του "Stamford Bridge". Κι έτσι εξιλεώθηκε και ο ίδιος για το ατομικό του λάθος λίγα λεπτά πριν. Με αυτό το αποτέλεσμα πήγαν οι δύο ομάδες στα αποδυτήρια.

   Το δεύτερο ημίχρονο βρήκε μία Paris πολύ πιο επιθετική και αποφασισμένη να πετύχει τη νίκη. Έψαχνε διαρκώς χώρους, δημιουργούσε ρήγματα στην άμυνα της Chelsea και δεν την άφηνε να πάρει ανάσα! Ωστόσο και οι "μπλε" έψαχναν το γκολ με έναν καταπληκτικό Willian χτες και τις συνηθισμένες κούρσες του Hazard. Ο Diego Costa όμως ήταν εκείνος που ανάγκασε πρώτος τον Trapp σε επέμβαση, ενώ τη σκυτάλη πήρε ο Courtois που έδιωξε υπέροχα σε κόρνερ το δυνατό σουτ του Di Maria αρκετά έξω από την περιοχή (το σουτ φαινόταν να πηγαίνει ψηλά άουτ αλλά το ριπλέι επιβεβαίωσε τον Courtois που έκανε την επέμβαση). Μετά από λίγο ήταν η σειρά του Zlatan να δοκιμάσει τα αντανακλαστικά του Βέλγου κίπερ, καθώς μετά από μία σέντρα από αριστερά ο Σουηδός φορ ξέφυγε από προσωπικό του αντίπαλο, κοντρόλαρε και σούταρε στην κίνηση, αλλά ο Courtois είχε προλάβει να κάνει την έξοδο κι έτσι το σουτ προσέκρουσε επάνω του. 

   Οι δύο προπονητές αποφάσισαν να αναλάβουν δράση και ανακατέψουν την τράπουλα, με πρώτο τον Hiddink, ο οποίος πέρασε τον Oscar στη θέση του Eden Hazard που φαινόταν καλά κλεισμένος. Ο Βραζιλιάνος μέσος έχασε μία μεγάλη ευκαιρία όταν του έγινε μακρινή μπαλιά προς το τέρμα της Paris κι εκείνος ξέφυγε από τα στενά μαρκαρίσματα των συμπαικτών του στην εθνική Βραζιλίας, Thiago Silva και David Luis αλλά δεν κατάφερε να συγκρατήσει την μπάλα μπροστά στον Trapp, με αποτέλεσμα ο Γάλλος να κάνει την έξοδο και να διώξει. Η δεύτερη αλλαγή ήρθε από τον Blanc που έβγαλε τον κουρασμένο Lucas για να περάσει τον πολύ Edinson Cavani. Ο Ουρουγουανός ήρθε φορτσάτος από τον πάγκο και χάρη σε φανταστική μπαλιά ακριβείας από τον Di Maria που έσπασε το τεχνητό offside της άμυνας της Chelsea, βγήκε τετ-α-τετ με τον Courtois και με δυνατό σουτ τον εκτέλεσε εξ'επαφής για να κάνει το 2-1 μέσα σε αποθέωση. Στη συνέχεια, οι Παριζιάνοι έπαιξαν πιο συντηρητικά, με τον Blanc να αποσύρει τους ταλαιπωρημένους Verratti και Matuidi και να τους αντικαθιστά με τους Rabiot και Pastore για να αναζωογονήσει το κέντρο του. Πέρα από άλλη μία φάση του Zlatan που απέκρουσε για μία ακόμη φορά ο Courtois και μία αποτυχημένη προσπάθεια του Marquinhos να ντριμπλάρει μέσα στην περιοχή αντί να πασάρει στον αμαρκάριστο Σουηδό, δεν υπήρχε κάτι το αξιοσημείωτο. Έτσι έληξε το παιχνίδι με το 2-1 και τις δύο ομάδες να διατηρούν ανοιχτούς λογαριασμούς εν όψει του επαναληπτικού του Λονδίνου.
   Ραντεβού και πάλι σε λίγες ώρες για την ανάλυση του αγώνα από το "Olimpico" της Ρώμης. 

A personal list for 2016

   I have neglected my blog in the recent months. And after taking a good look at it, I decided it would be a good time to start paying some more attention to it. In the past, I had a burning desire to write. About anything, it didn't matter the topic. As long as I could get my voice out there, that was enough. And it wasn't even about my voice, I just felt like I had all this potential and I wanted to let it out. Having read a few of my older articles, I began to feel inspired... by me. I get that irresistable urge to write once again. I'm going to be kicking things off with an "easy" topic and hopefully things will start to move on from there.
   This year promises to be great for video games. A lot of triple-A titles coming out for the next-gen consoles, some of them have been anticipated for years. But, we've been over that already in a previous article. Here I'm going to be making a list of the games I'M looking forward to personally and WHY I'm looking forward to them. Before I begin, I would like to say that I would've included Naruto Shippuden Ultimate Ninja Storm 4 on this list, but that game already came out. Mediocre to good is my opinion of it. Moving on.
   The first game on my list of things to look forward to in 2016 (in absolutely no order) is Mirror's Edge: Catalyst. This is a re-imagining of the previous Mirror's Edge game and not some sort of sequel according to recent reports. The reason I'm looking forward to this is because of its beautiful graphics (I mean, seriously, main character Faith could just be someone on the street and you wouldn't know it), the interesting art direction (everything looks futuristic and I'm so down for that!), the gameplay (it looks like a shooter, but there are no guns!) and the story (just check out this trailer!)

   Next on my list is The Last Guardian. This is a game about a little boy and a giant winged creature of uknkown origins. The creature responds to the boy's (and, in advance, the player's) commands. It's a puzzle game created by the same people that made Shadow of the Colossus, not that I ever played that game. It was announced ages ago and there's something about it that is very... intriguing to say the least. In order to spend so much time creating something, it has to be good!
   Yet another title I am greatly anticipating is South Park: The Fractured But Whole (yeah, laugh it out...). Despite its hilarious name and origins, this actually promises to be a great game if it follows in the footsteps of its predecessor "The Stick Of Truth". There was an amazing, old-school RPG system in that game that actually fit the South Park cardboard cut-out art-style perfectly. If they can keep that intact and just update the movesets, that'd be great. Also, this is South Park so the player is already familiar with the characters, the world he's in, etc. Another hilarious adventure awaits.

   This is one you might see coming. Final Fantasy XV. This blog has these games mentioned A LOT and let me prep you cause you might see this one even more after March! The reason for this anticipation, apart from my own love of Final Fantasy games and considering for the sake of argument that this was a standalone title with a different name, is the promising story (who doesn't want to save a kingdom while taking a road trip?), the incredible graphics (don't think I've seen anything better, except for maybe Uncharted 4), the areas (there will be towns like Altissia all around) and the music (just google Omnis Lacrima). Some might also mention the battle system, but after Duscae I'm still up in the air about that.
   For the end, I'm going to mention the titles of a few other titles that have my interest, but are going to have to do better if they want my attention. And I'll elaborate. Adr1ft is an indie game in which you control an astronaut who is in a destroyed space station. And he's all alone. Now that sounds interesting! Ni-Oh is a game in which you are a ninja (or samurai) from feudal Japan and you just walk around slicing stuff up. Also an interesting concept. And Ikenie To Yuki No Setsuna (provided it even makes it to the west) is an old-style RPG created by a company within Square Enix, the ones that make the Final Fantasy games. At the very least, it promises an interesting story. And of course, there's always the yearly FIFA game.
   So, there you have it! A list of nice little games that I'm looking forward to! It's nice to be back writing again and I'm going to keep it up and diversify it a little! Till next time!!

   
   Edit: I almost completely forgot about another of my most anticipated of this year: Kingdom Hearts 2.8 Final Chapter Prologue. Having been wondering what all the fuss is about since E3 2013, when I saw the trailer for KH 3 that got almost as much buzz as Final Fantasy XV, I decided last year to go out and get the KH 1.5 ReMix on the PS3. And it did not disappoint! So, pretty much since then I've been invested heavily in this series as well. This game is going to be a collection of titles, much like its predecessors on the PS3, 1.5 ReMix and 2.5. There will be 3 titles in this collection: one is called Dream Drop Distance (or 3D), in which you control two characters called Sora and Rikku. The other is called 0.2 Birth By Sleep- A Fragmentary Passage and this one is sort of a "lost episode" from a previous title that was featured in 2.5 called "Birth By Sleep". In "A Fragmentary Passage" you control a character called Aqua. The final one isn't actually a game, but more like a series of cut-scenes from a game. Its name is "χ Back Cover". In order to be able to play this collection, one must have played all the previous Kingdom Hearts titles and this serves as the connection between Kingdom Hearts 2 and Kingdom Hearts 3 that will release sometime next year. The reason why I'm anticipating this one is because I want to see how this series looks on the PS4, despite its cartoony attitude and because of its story. Even though this is a story that involves Mickey Mouse, Donald Duck and Goofy, not to mention a number of other Disney characters, the KH series can just as easily be enjoyed by an adult.