Στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ που διεξήχθη απόψε στο "Ντα Λουζ" της Λισσαβώνας, η Ρεαλ Μαδρίτης επικράτησε της συμπολίτισσάς της Ατλέτικο, πολύ πιο δύσκολα απ'ότι δείχνει το τελικό 4-1, και έγινε έτσι η πρώτη ομάδα που κατακτά 10 κύπελλα πρωταθλητριών.
Ο Κάρλο Αντσελότι παρέταξε τους πρωταθλητές Ευρώπης στον αγωνιστικό χώρο με το κλασικό 4-3-3 και τους Κασίγιας, Καρβαχάλ, Βαράν, Ράμος, Φάμπιο Κοεντράο, Μόντριτς, Κεντίρα, Ντι Μαρία, Μπέιλ, Κριστιάνο Ρονάλντο, Μπενζεμά.
Στην αντίπερα όχθη, ο Ντιέγκο Σιμεόνε επέλεξε να δικαιώσει τις προσπάθειες του Ντιέγκο Κόστα (ο οποίος αντιμετώπιζε πρόβλημα τραυματισμού όλη την εβδομάδα μετά το ματς με την Μπαρτσελόνα), δίνοντάς του μια πολυπόθητη θέση στην ενδεκάδα. Μαζί του ήταν οι Κουρτουά, Φελίπε Λουίς, Χουανφράν, Μιράντα, Γκοδίν, Τιάγο, Κόκε, Ραούλ Γκαρσία, Γκάμπι, Βίγια.
Ο αγώνας ξεκίνησε αρκετά δυνατά και από τις δύο ομάδες με τη Ρεάλ να ψάχνει χώρους κυρίως με τους Μόντριτς και Ντι Μαρία, ο οποίος όποτε ακουμπούσε τη μπάλα ήταν κίνδυνος-θάνατος για την άμυνα της Ατλέτικο. Από την άλλη οι παίκτες της Ατλέτικο έδειχναν εμπιστοσύνη στις δυνατότητές τους, όμως ήταν προφανές ότι ο κινητήριος μοχλός της ομάδας, Ντιέγκο Κόστα δεν πατούσε καλά στα πόδια του. Ο Σιμεόνε κατάλαβε πως ο παίκτης του δεν μπορούσε να συνεχίσει και τον αντικατέστησε με τον Αντριάν Λόπεζ στο 9'.
Αυτό όμως δεν φάνηκε να πτοεί την Ατλέτικο που συνέχισε όπως πριν, με τον Βίγια να παίρνει περισσότερες πρωτοβουλίες. Η Ρεάλ δυσκολευόταν να βρει τους χώρους που ζητούσε και όσο περνούσε η ώρα, η Ατλέτικο έβγαινε όλο και περισσότερο από την περιοχή της, κάνοντας τις πρώτες τις επιθέσεις με ένα σουτ του Γκαρσία στο 13'. Σε μια ανύποπτη φάση στο 36ο λεπτό, από ένα κερδισμένο κόρνερ και γέμισμα στη περιοχή, ο Κασίγιας έκανε λανθασμένη έξοδο κι ο Γκοδίν που είχε κερδίσει την κεφαλιά από τον Κεντίρα την έστειλε στα δίχτυα, ανοίγοντας το σκορ για την ομάδα του. Το 1-0 για την Ατλέτικο παρέμεινε μέχρι το τέλος του ημιχρόνου.
Το 2ο ημίχρονο ξεκίνησε περίπου όπως τελείωσε το 1ο. Με τη Ρεάλ να ψάχνει εναγωνίως τους χώρους και την Ατλέτικο να φαίνεται να έχει διώξει το άγχος και να διατηρεί την κατοχή, μην νιώθωντας ιδιαίτερη πίεση στην άμυνα, με τους Μιράντα και Γκοδίν να κυριαρχούν. Βλέποντας την ομάδα του να ψάχνει λύσεις, ο Αντσελότι άλλαξε τους Κοεντράο και Κεντίρα για τους πιο επιθετικογενείς Μαρσέλο και Ίσκο. Και από εκείνο το σημείο και μετά έκανε την εμφάνισή της η θηλειά που πέρασε γύρω από το λαιμό της συμπολίτισσάς της. Ιδιαίτερα μετά το 82' η "βασίλισσα" έψαχνε εναγωνίως την ισοφάριση και δεν επέτρεπε στην Ατλέτικο να βγαίνει από την περιοχή της. Με διαρκή κατοχή, ασφυκτικό πρέσσινγκ και κίνηση σε όλους τους χώρους, η Ρεάλ έκανε ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για να στείλει το ματς στην παράταση. Και τα κατάφερε. Στο 3ο από τα 5 λεπτά των καθυστερήσεων, ο Μόντριτς εκτέλεσε κόρνερ και ο Σέρχιο Ράμος αφύλακτος πετάχτηκε για να στείλει την μπάλα στα δίχτυα του ανήμπορου να αντιδράσει Κουρτουά. Έτσι, το ματς πήγε στην παράταση με χιτσκοκικό τρόπο, και οι καρδιές των απανταχού φίλων των "μερένχες" επανήλθαν στις θέσεις τους.
Στην παράταση, παρά τις παροτρύνσεις του Σιμεόνε και τις φωνές της κερκίδας, ήταν προφανές πως οι παίκτες της Ατλέτικο ήταν πολύ πιο κουρασμένοι από τους αντιπάλους τους. Και όσο περνούσε η ώρα, τόσο πιο προφανές γινόταν αυτό. Έτσι, μοιραία, στο 110' και μετά από ωραία προσπάθεια του Ντι Μαρία που απέφυγε τον Γκοδίν από αριστερά, έκανε το σουτ το οποίο απέκρουσε ο Κουρτουά χωρίς όμως να απομακρυνθεί η μπάλα που κατέληξε σε κεφαλιά του Μπέιλ ο οποίος λύτρωσε τη Ρεάλ, γράφοντας το 2-1. 8 λεπτά μετά, ο Μαρσέλο μπήκε από αριστερά χωρίς να συναντήσει ιδιαίτερη αντίσταση και με σουτ έξω από την περιοχή έκανε το 3-1. Τέλος, ο Κριστιάνο Ρονάλντο κατάφερε να κάνει ρεκόρ γκολ σε μια σεζόν στο Τσάμπιονς Λιγκ, καθώς μετέτρεψε σε γκολ το πέναλτι που του έκανε ο Γκοδίν λίγο νωρίτερα.
Με το σφύριγμα της λήξης, οι παίκτες και το τεχνικό τιμ της Ρεάλ ξεχύθηκαν στον αγωνιστικό χώρο σαν μικρά παιδιά. Από την άλλη, ο Σιμεόνε προσπαθούσε να παρηγορήσει τους παίκτες του, κάποιοι από τους οποίους είχαν ξεσπάσει σε λυγμούς όπως και αρκετοί από τους οπαδοί της ομάδας τους. Η συγκινητική τους προσπάθεια τελικά τιμωρήθηκε με σκληρό τρόπο.
Άλλος ένας τελικός ήρθε και πέρασε. Αυτά που έμειναν, οι συγκρούσεις, το πάθος, οι εναλλαγές συναισθημάτων και από τη μια η εκδηλωτικότητα του "τσόλο" Σιμεόνε και από την άλλη η ψυχραιμία και στοϊκότητα του Αντσελότι, που φαινόταν σαν να είχε όλες τις λύσεις. Αυτό που ίσως να μας άφησε μια "πικρή" γεύση ήταν η απουσία παικτών όπως ο Ντιέγκο Κόστα και ο Αρντα Τουράν, η μη εμφάνιση της προσωπικότητας παικτών όπως ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Μπέιλ, ο Βίγια, ο Μπενζεμά, οι "κοκορομαχίες" και οι καθυστερήσεις και από τις δύο πλευρές. Κάθε ματς έχει τα υπερ και τα κατά του. Και τώρα Μουντιάλ...
Ο Κάρλο Αντσελότι παρέταξε τους πρωταθλητές Ευρώπης στον αγωνιστικό χώρο με το κλασικό 4-3-3 και τους Κασίγιας, Καρβαχάλ, Βαράν, Ράμος, Φάμπιο Κοεντράο, Μόντριτς, Κεντίρα, Ντι Μαρία, Μπέιλ, Κριστιάνο Ρονάλντο, Μπενζεμά.
Στην αντίπερα όχθη, ο Ντιέγκο Σιμεόνε επέλεξε να δικαιώσει τις προσπάθειες του Ντιέγκο Κόστα (ο οποίος αντιμετώπιζε πρόβλημα τραυματισμού όλη την εβδομάδα μετά το ματς με την Μπαρτσελόνα), δίνοντάς του μια πολυπόθητη θέση στην ενδεκάδα. Μαζί του ήταν οι Κουρτουά, Φελίπε Λουίς, Χουανφράν, Μιράντα, Γκοδίν, Τιάγο, Κόκε, Ραούλ Γκαρσία, Γκάμπι, Βίγια.
Ο αγώνας ξεκίνησε αρκετά δυνατά και από τις δύο ομάδες με τη Ρεάλ να ψάχνει χώρους κυρίως με τους Μόντριτς και Ντι Μαρία, ο οποίος όποτε ακουμπούσε τη μπάλα ήταν κίνδυνος-θάνατος για την άμυνα της Ατλέτικο. Από την άλλη οι παίκτες της Ατλέτικο έδειχναν εμπιστοσύνη στις δυνατότητές τους, όμως ήταν προφανές ότι ο κινητήριος μοχλός της ομάδας, Ντιέγκο Κόστα δεν πατούσε καλά στα πόδια του. Ο Σιμεόνε κατάλαβε πως ο παίκτης του δεν μπορούσε να συνεχίσει και τον αντικατέστησε με τον Αντριάν Λόπεζ στο 9'.
Αυτό όμως δεν φάνηκε να πτοεί την Ατλέτικο που συνέχισε όπως πριν, με τον Βίγια να παίρνει περισσότερες πρωτοβουλίες. Η Ρεάλ δυσκολευόταν να βρει τους χώρους που ζητούσε και όσο περνούσε η ώρα, η Ατλέτικο έβγαινε όλο και περισσότερο από την περιοχή της, κάνοντας τις πρώτες τις επιθέσεις με ένα σουτ του Γκαρσία στο 13'. Σε μια ανύποπτη φάση στο 36ο λεπτό, από ένα κερδισμένο κόρνερ και γέμισμα στη περιοχή, ο Κασίγιας έκανε λανθασμένη έξοδο κι ο Γκοδίν που είχε κερδίσει την κεφαλιά από τον Κεντίρα την έστειλε στα δίχτυα, ανοίγοντας το σκορ για την ομάδα του. Το 1-0 για την Ατλέτικο παρέμεινε μέχρι το τέλος του ημιχρόνου.
Το 2ο ημίχρονο ξεκίνησε περίπου όπως τελείωσε το 1ο. Με τη Ρεάλ να ψάχνει εναγωνίως τους χώρους και την Ατλέτικο να φαίνεται να έχει διώξει το άγχος και να διατηρεί την κατοχή, μην νιώθωντας ιδιαίτερη πίεση στην άμυνα, με τους Μιράντα και Γκοδίν να κυριαρχούν. Βλέποντας την ομάδα του να ψάχνει λύσεις, ο Αντσελότι άλλαξε τους Κοεντράο και Κεντίρα για τους πιο επιθετικογενείς Μαρσέλο και Ίσκο. Και από εκείνο το σημείο και μετά έκανε την εμφάνισή της η θηλειά που πέρασε γύρω από το λαιμό της συμπολίτισσάς της. Ιδιαίτερα μετά το 82' η "βασίλισσα" έψαχνε εναγωνίως την ισοφάριση και δεν επέτρεπε στην Ατλέτικο να βγαίνει από την περιοχή της. Με διαρκή κατοχή, ασφυκτικό πρέσσινγκ και κίνηση σε όλους τους χώρους, η Ρεάλ έκανε ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για να στείλει το ματς στην παράταση. Και τα κατάφερε. Στο 3ο από τα 5 λεπτά των καθυστερήσεων, ο Μόντριτς εκτέλεσε κόρνερ και ο Σέρχιο Ράμος αφύλακτος πετάχτηκε για να στείλει την μπάλα στα δίχτυα του ανήμπορου να αντιδράσει Κουρτουά. Έτσι, το ματς πήγε στην παράταση με χιτσκοκικό τρόπο, και οι καρδιές των απανταχού φίλων των "μερένχες" επανήλθαν στις θέσεις τους.
Στην παράταση, παρά τις παροτρύνσεις του Σιμεόνε και τις φωνές της κερκίδας, ήταν προφανές πως οι παίκτες της Ατλέτικο ήταν πολύ πιο κουρασμένοι από τους αντιπάλους τους. Και όσο περνούσε η ώρα, τόσο πιο προφανές γινόταν αυτό. Έτσι, μοιραία, στο 110' και μετά από ωραία προσπάθεια του Ντι Μαρία που απέφυγε τον Γκοδίν από αριστερά, έκανε το σουτ το οποίο απέκρουσε ο Κουρτουά χωρίς όμως να απομακρυνθεί η μπάλα που κατέληξε σε κεφαλιά του Μπέιλ ο οποίος λύτρωσε τη Ρεάλ, γράφοντας το 2-1. 8 λεπτά μετά, ο Μαρσέλο μπήκε από αριστερά χωρίς να συναντήσει ιδιαίτερη αντίσταση και με σουτ έξω από την περιοχή έκανε το 3-1. Τέλος, ο Κριστιάνο Ρονάλντο κατάφερε να κάνει ρεκόρ γκολ σε μια σεζόν στο Τσάμπιονς Λιγκ, καθώς μετέτρεψε σε γκολ το πέναλτι που του έκανε ο Γκοδίν λίγο νωρίτερα.
Με το σφύριγμα της λήξης, οι παίκτες και το τεχνικό τιμ της Ρεάλ ξεχύθηκαν στον αγωνιστικό χώρο σαν μικρά παιδιά. Από την άλλη, ο Σιμεόνε προσπαθούσε να παρηγορήσει τους παίκτες του, κάποιοι από τους οποίους είχαν ξεσπάσει σε λυγμούς όπως και αρκετοί από τους οπαδοί της ομάδας τους. Η συγκινητική τους προσπάθεια τελικά τιμωρήθηκε με σκληρό τρόπο.
Άλλος ένας τελικός ήρθε και πέρασε. Αυτά που έμειναν, οι συγκρούσεις, το πάθος, οι εναλλαγές συναισθημάτων και από τη μια η εκδηλωτικότητα του "τσόλο" Σιμεόνε και από την άλλη η ψυχραιμία και στοϊκότητα του Αντσελότι, που φαινόταν σαν να είχε όλες τις λύσεις. Αυτό που ίσως να μας άφησε μια "πικρή" γεύση ήταν η απουσία παικτών όπως ο Ντιέγκο Κόστα και ο Αρντα Τουράν, η μη εμφάνιση της προσωπικότητας παικτών όπως ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Μπέιλ, ο Βίγια, ο Μπενζεμά, οι "κοκορομαχίες" και οι καθυστερήσεις και από τις δύο πλευρές. Κάθε ματς έχει τα υπερ και τα κατά του. Και τώρα Μουντιάλ...
No comments:
Post a Comment